Küçük kızımızıda evlendirip,düğününü yaptık...
1 ay oldu ve ancak fırsat bulup yazabildim...Son 3 senede 2 kızımızı da evlendirdik...Birer birer evden uçtu kızlarım...
Yazı , kader , kısmet diyelim...Rabbim sağlık ve huzur içinde hayırlı geçimler versin...
Tabiki evlatlarınızı evlendirip yuvadan uçurmak her anne babanın isteyeceği bir olay, ancak bir o kadar da hüzünlü ki küçük kızım farklı bir şehirde Ankarada yaşayacağı için oldukça zor...Yinede onların mutlu olduğunu görmek yüreğimize su serpiyor...4 ay gibi kısa bir sürede söz-nişan-düğün koşturması beni çok yordu...
İlk önce 07.08.2018 de ilimizde gerçekleşti düğünümüz...
Kızımın kuafördeki fotoğraflarından başlayarak yazmak istedim...
Dünürüm ve ben tatlı telaş içindeydik...
Kuaförümüzün sosyal medya paylaşımı...
Her kızın evden gelin çıkışı çok hüzünlü olur elbette...Ama ben tek damla göz yaşımı dışa vurmadım hep içime akıttım ki onlar da beni görüp perişan olmasınlar...Anneler her daim güçlü olmak zorundadır...
Gözler hep nemli,yürekler buruk...
Ablasıyla arası 4,5 yaş kızımın,birlikte büyüdüler ve üniversite bitimi 3 sene arayla evlendiler...
Oğlumun ablalarıyla yaş aralığı bayağı açık,oda çok duygulandı ama belli etmedi...
Ablasının kırmızı kuşağını Kerem bağladı..![]()
Ailece yürekler buruk poz verdik...
Annemde hüzünlüydü...
Evden çıkıp nikah salonuna geçtik...
Nikahımıza iştirak eden ve kızımızın nikah şahitliğini yapan Sayın Erzincan Valisi Ali ARSLANTAŞ'a ,damadımızın nikah şahitliğini yapan Sayın Aras Genel Müdürü Fikret AKBAŞ'a ve damadımızın abisi Tolga DÜNDAR 'a çok teşekkür ederiz...
Erzincan Valiliğinin sitesinde yayınlanan nikahımıza ait görüntüler burada Yoğun programlarına rağmen katılım sağladıkları için Sayın Valimize ve Milletvekillerimize de ayrıca teşekkür ederiz... Vali beyin programı nedeniyle nikahın erken kıyılmasından dolayı birçok misafirimiz sonradan iştirak ettiler, bir kısım misafirlerimizde direk kınaya geldiler...
Ailece fotoğraflarımız...En sağdaki kızımın liseden arkadaşı,kendisi gibi İngilizce Öğretmeni olan Ayperiye de yanımızda olduğu için çok teşekkür ediyoruz,çok mutlu olduk gelip misafirimiz olduğu için...
Ablası ve eniştesiyle Kerem...
Kızlarım ve damatlarım...
Vede küçük Göktuğ...
Nikahtan sonra aile dostlarımız ve akrabalarımızın katılımı ile Ekin Cafe Düğün Salonunda yemek yedik ve kınamızı yaptık...Aslında düğün gibi oldu,çok eğlendik...
Gelin ve damat merdivenlerden inerken...
Her ikisi de güzel bir şekilde indi ve damadımız Bora çiçeği Seba ya verdi...
Çok mutlu olsunlar inşallah...
Bir ömür gülen yüzleri solmasın...
Sahneden inerek,ilk danslarını yaptılar...
Baba kızın hüzünlü dansı...
Kızım hem çok mutluydu hemde gözleri hep nemliydi...
Tuğçe ve Burak...
Arkası dönük olan ben 1.98 lik damadımla dans ederken...
Sonrada erik dalından başlayarak,ankara havaları,oyun havaları ve eğlence...
Yemekler yenip,pasta kesildikten sonra kına için hazırlıklar başladı arka planda...
Kınayı kendimiz organize ettik,hep birlikte...
Organizasyon şirketlerini tercih etmedik,tanımadığımız bir sürü kızın gelip oynamasındansa kendi akrabalarımızın arkadaşlarımızın kızları oynadı,gayette güzel oldu...
Kaftanı çok yakıştı kızıma...
Her türlü kına malzemelerimiz,teflerimiz,led ışıklı mumlarımız vardı...
Kınayı büyük kızım yaktı ellerine...
Sebaya kına yakarken,elini açmayınca kayınvalidesi altın koydu avucuna...
Damada kına yakarken...
Ve başlasın hepimizin neşesi kına gecesi...
Bol bol oyun havaları...
Abi kardeş oynarlarken...
Baba ve oğulları oynarken...
Baba ve oğlu halay çekerken...
Daha sonra farklı oyunlu gösteri yaptı damat ve gelin...
En son ailece fotoğraflar çekildik...
Ayperi ile Gelin-Damat
Ailemizin çınarı Annemle...
Yemeğimizi yiyip,kımamızıda yaptık çok şükür,rabbim hep böyle güzel günlerde buluşmayı nasip etsin...
2 gün aradan sonra Ankaraya geçtik ve düğün hazırlıkları başladı...10.08.2018
Kayınvalidesinin evinden çıktı Sebanur, evin alt katı kuaför,karşısı güzellik salonu olunca kolay oldu...
Üniversiteden bir çok arkadaşı kırmızı elbise giyerek katıldılar düğüne,kızımın melekleri olarak...
Dış çekimden bir kaç kare...
Erzincana gelemeyen tüm akrabalarımız Ankaraya iştirak ettiler sağolsunlar...Eşimin ve benim kardeşlerim,yeğenler,kuzenler...Ankara-Spica Plaza da çok güzel bir düğün oldu...
Eşimin torun aşkı bir başka...
Göktuğ kalabalıktan çok rahatsız oldu,ağladı ama dedesi onu sakinleştirdi...
Çok fazla fotoğraf yok henüz Ankaradaki düğünden...
O anda çekilen fotoğrafları aldık çıkarken bende telefonla çektim fotoğrafın üzerinden o nedenle renkler çok net değil...
Dünürlerimizle kapıda durarak,gelen misafirlerimize hoşgeldiniz dedikten sonra masalarımıza geçtik...
Her ne kadar gülsek de yüreğimiz buruktu...
Kızımızı bırakıp dönecek olmanın hüzünü ile zaman zaman gözyaşlarıma hakim olamadım...
Ailece biz...
Amcalarla oynarken gelin hanım...
Bahçelerde börülce oynar gelin- görümce...
İki gelinimizle ben..
Kuzularımı bulmuşken ben...
Kuzenler bir arada...Büyük erkek kardeşimin 3 oğlu Emre,Efe ,Emir...benim oğlum Kerem ve küçük erkek kardeşimin oğlu Ömer ....
Elifcik ortalarda gezindi hep...
Yeğenim,kıymetlim Yunus Emre ile Sebanur...
1 yaş var aralarında...
Teyzem,eniştem,oğlu-gelini,küçük erkek kardeşim-gelinimiz ve çocuklar...
Büyük erkek kardeşim-gelinimiz-çocuklar...
Daha bir çok foto ve video var ancak içlerinden bunları seçerek anlatmaya çalıştım...
Onlar evlendiler erdiler muratlarına biz çıkalım kerevetine diye bir laf vardır ya...
Buradaki anlam şudur ki;
Sonu iyi biten masalların bitiş cümlesidir. Başkasının mutluluğundan pay edinmek, onların sevinçleriyle sevinmek, masaldaki kahramanlar gibi mutlu olmak anlamında kullanılır...
Bizde kerevete çıkıp onların mutluluğunu izleyelim inşallah bir ömür boyu...
